Gorycz zwycięstwa czyli sprawy tomiku raz jeszcze

Wczoraj wieczorem zajrzałam na bloga i wiecie co? Mam mieszane uczucia. Po pierwsze to wszystko mi się nie podoba. Coś co miało być dobrą, motywującą akcją nagle staje się jednym wielkim problemem. Nie ma w tym radości a zostaje jedynie rywalizacja (i wcale nie ta zdrowa). A wtedy znika wszystko co dobre. Uwierzcie, wiem co mówię. Po drugie nie podobają mi się uwagi krytyczne. Nie dlatego, że krytyczne są ale dlatego, że są anonimowe. Anonimowość w internecie to zło. Jeżeli coś się nam nie podoba miejmy odwagę się podpisać. Co do ocen Jury. Jury z natury rzeczy jest niezawisłe i jego ocena jest nie do podważenia. Temat "Serce z piernika" był trochę podstępny. Oczywiście, interpretacja była dowolna, ale pisząc opowiadanie doświadczyliście w tej chwili tego czego doświadcza każdy autor: zetknięcia z oceną czytelnika. O to mi głównie chodziło. O to żeby teksty zostały wybrane przez tych, którzy po prostu dużo czytają i są obeznani z literaturą polską. "Serce z piernika" nasuwa pewne skojarzenia. Gdyby taka książka ukazała się w maju prawdopodobnie mało kto by po nią sięgnął. I dlatego zapewne dziewczyny szukały odnośników świątecznych, czyli tego czego podświadomie po tekstach oczekiwały. Jeżeli ktoś z Was myśli o wydaniu swojej książki to na pewno takie doświadczenie jest cenne. Po trzecie, albo po czwarte, bo już się pogubiłam zawsze przymykałam oko na długość opowiadań. Nauczyłam się tego podczas współpracy z Wydawcami. Teoretycznie w umowie też mam określoną ilość arkuszy wydawniczych. W praktyce jest tak, że historia bardzo często toczy się własnym tempem i rytmem. Zawsze spotykałam się w tej kwestii z dużą wyrozumiałością i z taką samą podchodziłam do nadesłanych tekstów. Po raz ostatni. Więcej tego nie zrobię. Po kolejne: jedna uwaga jest bezapelacyjnie słuszna. Z racji tego, że Pani Krysia została wybrana podwójnie powinna być wyróżniona jeszcze jedna osoba. Za chwilkę będzie korekta listy pierwszej piątki. A teraz wszyscy weźcie głęboki oddech. Bo to wszystko co tu się stało jest smutne. Ci którzy zostali wyróżnieni odczuwają zamiast radości gorycz wygranej, dla mnie jest to w ogóle przykre z wielu względów, a Wy po prostu niepotrzebnie się denerwujecie. To tyle. Za chwile post z korektą pierwszej piątki a późnym popołudniem będzie świątecznie. Bo to już najwyższy czas żeby zacząć się cieszyć. Uchylić drzwi i wpuścić do domów trochę miłości i wyrozumiałości. I zostawić nieco przestrzeni świątecznej magii.