Moi kochani zaczynamy zadawać pytania Pani Justynie i Pani Jagnie . Jedna osoba może maksymalnie zadać 3 pytania. Pod tym postem w komentarzach. Jedno z najciekawszych, najbardziej intrygujących (wyboru dokonają autorki) wygra "Ogród Zuzanny". Pytania zbieramy do jutra (do 2 lutego), do 22:00. Wiem, że część z Was nie czytała jeszcze powieści ale sporo już o niej można przeczytać. I tutaj na blogu i w necie ogólnie. Panie napisały do nas piękny list, który też może inspirować. To co? Zaczynamy?
To jak to jest z tą mową kwiatów? Czy to, że dana osoba lubi jakiś szczególnie kwiat coś o niej mówi? I skąd Panie czerpały wiedzę o mowie kwiatów? Anna Grzebalska
OdpowiedzUsuńJak wygląda od strony technicznej wspólne pisanie? Skąd pomysł na duet? Będzie wspólne świętowanie sukcesu? Z pozdrowieniami Agnieszka Średnicka
OdpowiedzUsuńKto pierwszy wpadł na pomysł napisania książki w duecie? Czy to była taka nagła myśl, czy może już od dawna miały Panie to w zamiarze?
OdpowiedzUsuń1. Skąd wziął się pomysł na książkę. 2. Dlaczego pisany w duecie. 3. Czy nieznanym autorkom ciężko jest wydać książkę - znaleźć wydawcę. - Sylwia Kubik
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńMam tylko jedno pytanie odkąd o Paniach usłyszałam. Czy mozna pisać w duecie bez konfliktu, jak to wyglądało podczas Waszej współpracy?
OdpowiedzUsuńKto chciałyby Panie napisać jakiś thriller (niekoniecznie razem),czy to raczej nie ta bajka?
OdpowiedzUsuń- Czy Panie już wcześniej interesowały się mową kwiatów, czy dopiero na potrzeby książki zaczeły zgłębiać temat i skąd czerpały informacje.
Usuń- Z opisu wynika że w powieści ważną rolę odgrywają zwierzęta. Czy autorki mają swoich pupili i czy ewentualnie były pierwowzorem.
- Jakie Panie mają hobby, co lubią robić w wolnym czasie?
Pozdrawiam
Witam! 1.Kiedy i w jakich okolicznościach się panie poznały? 2. Załóżmy, że każda z pań chce opowiedzieć coś o sobie i swoim życiu za pomocą bukietów kwiatów własnej kompozycji - jak wyglądałby ten bukiet, co chciałyby panie nam przekazać za pomocą mowy kwiatów? 3. Które ze znanych dzieł malarskich mogłoby przedstawiać/ilustrować ogród każdej z pań? Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń1.Czy łatwo jest pisać w duecie?
OdpowiedzUsuń2.Czy są w książce akcje,które wydarzyły się w rzeczywistości?
3.Jakie są Wasze marzenia?
BeniaBadera
1.Jak to sie stalo, ze postanowily Panie napisac ksiazke w duecie ? 2.Czyja byla inicjatywa napisania wspolnej ksiazki ? 3. W jakich okolicznosciach sie Panie poznaly ?
OdpowiedzUsuńSTEFANIA KUPCZAK
Na kwiaty można patrzeć.
OdpowiedzUsuńKwiaty można wąchać.
Gdyby trzeba było dokonać wyboru (oby nigdy się tak nie stało!) co lepiej byłoby wybrać: stracić węch czy wzrok?
Wiem...okrutne...ale intrygujące i zmuszające do myślenia...
Aneta P.
Każda książka ma swoją duszę. Co mogą Panie powiedzieć o duszy "Ogrodu Zuzanny"? Czy jest rozważna ,czy romantyczna? Czy kobieca,czy też są tam pierwiastki męskie?Jaką ma w sobie tajemnicę?Jolanta Ćmil
OdpowiedzUsuń1. Czy po napisaniu tej książki inaczej patrzą Panie na rośliny w swoich przydomowych ogródkach?
OdpowiedzUsuń2. Skoro w książce tyle jest o roślinach, to ja pomyślałam o... ziołach. I herbatkach, które podałabym bohaterkom, gdybym mogła je spotkać osobiście. Dla babci - herbatka lipowa na długowieczność, Krystynie - napar z piołunu (by zrozumiała, że nie można być takim zgorzkniałym) oraz - dla Zuzanny - napar z miłorzębu japońskiego, który doda energii do zmian.
Czy Panie podałyby swoim bohaterkom inne herbatki?
3. W liście napisały Pani, że Zuzanna, komponując ogród, przesyła w ten Adamowi wiadomość. A jaką wiadomość dla czytelników zawarły Panie w książce?
Pozdrawiam,
Ania C.
Pierwsze pytanie do pani Justyny :D Na początku zastanawiałam się, czy to przypadkowa zbieżność nazwisk, ale chyba jednak nie :D
OdpowiedzUsuń1. Łatwiej się Pani pisało książkę przeznaczoną dla dorosłego odbiorcy, czy te dla dzieci?
2. Z ilu części będzie się składała seria "Ogród Zuzanny"? Renata Bednarczyk
1. Czy lubią Panie dostawać kwiaty? Jeśli tak, to jakie?
OdpowiedzUsuńJa muszę się przyznać, że kwiaty nie należą do moich ulubionych prezentów. Mąż już wie, że nie ma co mi ich kupować, bo tak szybko więdną, że tylko mnie zasmucają ;) Nawet znalazłam cytat w "Błękitnym zamku" L.M.Montgomery, który idealnie wyjaśnia moje upodobania:
„Szkoda zrywać leśne kwiaty. Zabrane ze swego naturalnego środowiska tracą połowę piękna i czaru. Cieszyć się nimi należy inaczej: szukając i znajdując w oddalonych zakątkach, napawając wzrok ich widokiem i pozostawiać je nietknięte. Ze sobą zabieramy tylko wspomnienie ich uroku i zapachów”.
2. Proszę sobie zatem wyobrazić, że w dniu moich urodzin mamy się spotkać. Kwiatów mi Panie nie podarują, ale za to mogą mnie zabrać w jakieś urokliwe miejsce. Co to będzie za miejsce? :)
Pozdrawiam!