Jesień moi kochani nadchodzi i w związku z tym przyszła pora na zmianę szaty na blogu. Lubię taką jesień jak na banerku. Pełną wrzosów, słońca i takiej charakterystycznej nostalgii. Jeżeli bym miała powiedzieć czym pachnie jesień to właśnie nostalgią. A żeby wprowadzić odpowiedni klimat wrzucam kilka zdjęć z dzisiejszego spaceru. Pięknie było, ciepło, promieniście, wrzosowo. Zobaczcie sami (wszystkie fotki autorstwa męża mego:))
Cudowna okolica *.*
OdpowiedzUsuńRzeczywiście nasze lasy sosnowe mają w sobie niezwykły urok. Gdyby jeszcze było tu górzyściej to miałabym wszystko co lubię:)
Usuń....dla mnie jesień też ma zapach nostalgii i melancholii....zapach przemijania, zapach zamyślenia się nad uciekającym życiem....lubię ten stan;-)
OdpowiedzUsuńI właśnie taka jesień jak na zdjęciach mi się marzy, ale może na dobry początek tydzień deszczu poproszę, bo ziemia wody spragniona strasznie....u mnie już drugi miesiąc bez porządnego deszczu mija....
Pozdrawiam ciepło poniedziałkowym porankiem i udanego tygodnia Ci Kochana życzę;-)
zapomniałam dodać, że wrzosowe wydanie strony bardzo mi się podoba, a jeszcze bardziej nowy awatarek......prześlicznie zielonooka Magdaleno;-D
OdpowiedzUsuńDeszcz niewątpliwie by się przydał. Chociażby po to żeby można było pójść na grzyby. W sumie marudzę, bo pójść spokojnie można. Wprawdzie rezultaty już nie są takie oczywiste, ale co tam:) Cieszę się Basiku, że szata jesienna Ci się spodobała:)
UsuńBardzo ładne zmiany!
OdpowiedzUsuńBardzo, bardzo dziękuję!
UsuńRewelacja, u nas też był taki piękny weekend:)
OdpowiedzUsuńWłaśnie, aż się w domu za nic nie chciało siedzieć. Gdyby tylko dzień nie był taki krótki, to by można było sobie wmówić, że to środek lata:)
UsuńŚwietne zdjęcia...
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję... Fajnie, że się odezwałeś, dzięki temu trafiłam na Twój blog. Bardzo mi się podoba:)
UsuńPięknie!
OdpowiedzUsuńDzięki:) Wielki Całus!
Usuńcudownie :)
OdpowiedzUsuńale cóż...jak to w lesie :)
Fakt:)
UsuńPrzepięknie teraz, a tło z wrzosów jest wręcz bajeczne!:) Zakochałam się normalnie:)
OdpowiedzUsuńA ja myślałam, że to mną miałaś się zachwycać, ale fakt faktem wrzosy cudne:)
UsuńTaką jesień to i ja uwielbiam. :)))
OdpowiedzUsuńWłaśnie niech nam się tak cudnie jesieni!
UsuńPozdrawiam z Borów Tucholskich. U nas podobne widoki. Dla mnie jesień, to czas na nadrabianie zaległości książkowych i pisarskich. Pozdrawiam pięknie, złoto jesiennie:) Oby była jak najdłużej ciepła i słoneczna:)
OdpowiedzUsuńRzeczywiście jesień sprzyja czytaniu, pisaniu, rozmyślaniu. Ma w sobie to magiczne coś, co sprawia, że chce się przy szklance herbaty podumać i pomarzyć:)
Usuńpiękne zdjęcia a i zmiany bloga mi się podobają :)
OdpowiedzUsuńDziękuję i bardzo się cieszę:)))
UsuńPiękne te okolice, aż nabrałam ochoty na spacer, bo też lubię nasze lasy.
OdpowiedzUsuńJak chęć jest to najważniejsze, mam nadzieję, że spacer się i odbył i udał:)
UsuńCudownie, kocham las jesienią :)
OdpowiedzUsuńPiękny jest, teraz jeszcze czekam na kolorowe liście. Będziemy z Tyśkiem robić bukiety i zaśmiecać dom:)
UsuńMąż zdolny. Można go pochwalić. :)
OdpowiedzUsuńPani Aniu, przekażę:) Ucieszy się niezmiernie:)
UsuńJa tez gratuluje zdjec. Piekne i takie " klimatyczne " a dla mnie polskie, bo u mnie lato w pelni choc z nutka jesienna, juz w tle. serdecznosci sle :)
OdpowiedzUsuńMadziu, fotki piękne :-)
OdpowiedzUsuńBardzo śliczne fotki. Widzę że lubisz naturę dlatego zapraszam Cię do odwiedzin strony tego nadleśnictwa: piękny krajobraz i ten spokój:
OdpowiedzUsuńhttp://panoramainternetowa.pl/index.php?akcja=firma&id=3112