Szokująco erotyczna i sado masochistyczna Ania

Pamiętacie burzę jaka wybuchła po artykule o rzekomych homoseksualnych skłonnościach bohaterów "Kamieni na szaniec"? Jakby ktoś nie pamiętał, nie wiedział umknęło mu, to podaję link. W każdym razie wspominam o tym wcale nie dlatego, że do kin weszła ekranizacja "Kamieni". ani też nie dlatego, że pragnę to jeszcze raz roztrząsać ale dlatego, że znalazłam własnie dość zaskakującą informację dotyczącą Lucy Maud Montgomery. A raczej jej powieści. I tutaj wcale a wcale nie będę zaskoczona jak zapytacie co ma piernik do wiatraka? Bo na pierwszy rzut oka nijak tematy się nie łączą. Gdzie Montgomery a gdzie Kamiński? A jednak moi drodzy jest tu mały wątek wspólny. Otóż pani profesor, która wysnuła homoseksualne wnioski na temat więzi łączących chłopców nie była pierwsza. Ani nawet nowatorska. Bo i, teraz uwaga, takowe wnioski wysnuto także na temat Ani i Emilki. Znaczy nie to, że Ania i Emilka coś razem ze sobą, bo rzecz jasna nigdy się nie spotkały, ale to wcale nie szkodzi by miały takie a nie inne pragnienia w miłości. Oczywiście to nie są moje wnioski. Bo ja mimo tego, że i Anię i Emilkę czytałam wielokrotnie nigdy nie dostrzegłam tam tego typu wątków. Ale być może jestem czytelniczką naiwną, nie umiejącą dostrzec drugiego dna. W przeciwieństwie do pani Laury Robinson, autorki referatu noszącego tytuł, (tutaj wielbicielki Ani niech przygotują się na wstrząs)  "Serdeczne przyjaciółki: Lesbijskie pragnienia w książkach o Ani autorstwa L.M. Montgomery". Referat ten miał być wygłoszony w 2000 roku na corocznym Kongresie Nauk Społecznych i Humanistycznych. Pani Laura przestudiowawszy dokładnie wątek różnorakich przyjaźni Ani doszukała się w relacjach najpierw Ani z Dianą a potem Anny z Ewą Moore wyraźnych sygnałów, które to miały świadczyć o tym, że Ania wyznaje zasadę "żeby życie miało smaczek...".  Gdzie te pikantne szczegóły? zapytacie zapewne. Cóż ja bym nie umiała ich wskazać, na całe szczęście niezawodna pani Laura przychodzi nam w sukurs i stwierdza, że w powieściach Montgomery tylko dziewczęta mają skłonność do przytulania, całowania, wyznawania sobie uczuć, trzymania się za ręce. Tutaj moja wyobraźnia zaczyna działać i zastanawiam się, czy w momencie gdy Ania po raz pierwszy nocowała u Diany już miała na nią chrapkę... Może też można by było wciągnąć w to ciotkę Józefinę, której było nie było dziewczęta wpakowały się do łóżka.... Ale wróćmy do pani Laury. Twierdzi ona, że poparciem jej tezy jest również scena gdy Ania z Ewą zachwycają się synkiem Ani. Ponoć pani Laura dopatrywała się też erotycznego napięcia pomiędzy Emilką i panną Royal.
Tak czy inaczej tekst owego referatu trafił najpierw do Toma Spearsa, redaktora gazety Ottawa Citizen i ukazał się jeszcze przed jego wygłoszeniem. Tekst pod zdjęciem filmowej Ani i Diany głosił: "Przyjaźnie bohaterki z Zielonego Wzgórza pełne homoerotycznych, sado-masochistycznych aluzji - usłyszą dziś uczestnicy konferencji".
Artykuł wywołał rzecz jasna burzę protestów. Zresztą dzięki Bogu, bo to jednak daje pewną nadzieję, że nie wszyscy wokół zwariowali. Pytano na przykład ironicznie czy autorka nie wypiła przypadkiem zbyt dużo nalewki porzeczkowej Maryli:) Cóż w sumie też zapytałabym o to samo... Nie sądzicie, że świat jednak zmierza w dziwnym kierunku? Co więcej teraz tak sobie myślę, że powinnam solidnie zastanowić się sama nad sobą... Wielokrotnie zachwycałam się dziećmi moich przyjaciółek, a one moimi. Będąc dziewczęciem spacerowałam z przyjaciółką za rączkę... Zupełnie jak Ania... I teraz nie wiem co mam o sobie myśleć... W związku z tym pójdę poszukać w kredensie jakiejś miłej naleweczki. Bo cóż mi innego pozostaje?

Źródło: Anatomy of a 'National Icon': Anne of Green Gables and the 'Bosom Frends' Affair - Cecily Devereux 
Korzystałam ze strony LINK