Wróciłam:)

I to wróciłam na dobre. Nareszcie nadrobię wszelkie zaległości, napiszę recenzje książek, które miałam napisać już wieki temu, odpowiem na maile... A w realnym świecie oddam się orgii czytelniczej, posprzątam dom, będę chodzić na baardzo długie spacery, kąpać się godzinami.... To takie marzenia kobiety, która przez ostatnie tygodnie była przyklejona do komputera. I dlatego też nie było mnie przez kilka ostatnich dni. Zrobiłam sobie wolne. Ale dzisiaj koniec tego dobrego. Nie tylko wróciłam do Was ale zaczynam kolejną książkę. Mam pomysł i boję się, że ucieknie mi to co najważniejsze więc zbyt długiej przerwy tym razem nie będzie. Natomiast na pewno odrobinę zwolnię tempo. Jest to konieczne, bo ostatnio mój syn podetknął mi niedbale namazany obrazek, na którym to wyraźnie było widać biurko, komputer, a na biurku coś w rodzaju żałosnej stertki czegoś niezidentyfikowanego. Zapytałam co to jest. Tysiek wyjaśnił, że to własnie ja przy pracy. Hmmm... Sami rozumiecie, że nie bardzo chcę wyglądać jak dziwne rozmemłane coś:)
No a teraz słów kilka o ostatnich dniach. Po tym jak opublikowałam na blogu post o wieloznacznym tytule KONIEC (dziękuję wszystkim za gratulacje i oczywiście mieliście rację, skończyłam książkę:)) z miejsca poszłam spać. Następnego dnia byłam na spotkaniu autorskim w Brzegu Dolnym. I tutaj chciałam powiedzieć, że życzę wszystkim takich bibliotek i takich ludzi jakich tam miałam szczęście spotkać. To stanowczo biblioteka z duszą, charakterem i miłością do książek i czytelników. I to się czuje. I szczerze mówiąc wcale nie chciało mi się stamtąd wychodzić. Świetnie mi się rozmawiało i serdecznie chciałam podziękować za cudowną, profesjonalną a zarazem ciepłą i rodzinną atmosferę jaką zastałam w Brzegu Dolnym. Wrócę tam z całą pewnością przy najbliższej okazji. A to kilka zdjęć ze spotkania:)

 fot. jkordel

 fot. jkordel

 fot. jkordel

A resztę dni spędziłam na spacerach i zachwytach, że tak jest już pięknie i zielono. Możecie wierzyć lub nie ale w związku z pracą jakoś ta wiosna mi umknęła i dopiero teraz zobaczyłam, że ona już rozbuchała i rozpanoszyła się na dobre. No i dorwałam się do czytania. Czytał ktoś z was "Zapomniany ogród" Kate Morton? To pierwsza książka tej autorki z którą mam do czynienia i niezmiernie się cieszę, że na półce czekają kolejne tytuły, bo zapałałam do niej ogromną miłością. Pisze tak, że człowiek nie może się oderwać, a poza tym można się wręcz pławić w słowach, bo język jest przepiękny.
A zapomniałabym. Miałam powiedzieć, że popaprańca z mojej książki nazwałam "Ksawery", tak jak proponowała Prowincjonalna Nauczycielka. Jakoś tak to imię mi pasowało. Może dlatego że nie znam żadnego Ksawerego i nie mogłam się odnieść, a może dlatego, że jak je wymawiam to brzmi mi jakoś kanciasto i chropowato... Ale za wszystkie propozycje dziękuję i wykorzystam w najbliższym czasie. Przynajmniej część:)
Dzisiejszy wpis to taki misz masz, biorę rozbieg, ale już niebawem będzie konkretniej. Myślę o kolejnej edycji "Kto napisze ze mną książkę". Jak wymyślę coś konkretniejszego dam znak sygnał:)
A na koniec jeszcze pasujące do posta zdjęcia czyli to co mi w oko wpadło:)

 fot. jkordel

Jedno z moich ulubionych miejsc do dumania. fot. jkordel

uwielbiam brzozy a ta dróżka ma w sobie coś niebywale romantycznego.  fot. jkordel

a to znak, że wiosna naprawdę już jest:)  fot. jkordel