Kto napisze ze mną książkę... Mała przymiarka.

Ostatnio coraz częściej pytacie o to czy będzie kolejna akcja "Kto napisze ze mną książkę". Otóż będzie. Miałam o tym wspomnieć dopiero we wrześniu ale w tej chwili mnie olśniło. Otóż wczoraj na fb wyświetliły mi się zdjęcia. Zdjęcia z cyklu: o rany widzę historię! Rzeczywiście zobaczyłam ale myślę, że każdy kto je obejrzy będzie miał inną historię do opowiedzenia. I tak w kolejnym tomiku nie będzie konkretnego tematu. Będą za to fotografie, które będą miały Was zainspirować.
To od razu żeby formalnościom stało się zadość informuję, że zdjęcia pochodzą ze strony facebbokowej Kultura i obyczaje w XIX wieku. Podaję też link i opis. LINK TUTAJ

Opis pochodzący z wyżej wymienionej strony:
Czy oby nieproszeni goście są tu mile widziani?
Stary, opuszczony dom w hrabstwie Hertfordshire w Anglii.
Wewnątrz domu pod grubą warstwą kurzu i pajęczyn – skrywa się cień historii związanej z życiem dawnych mieszkańców...
Fotografie: Tommy Bachlar.

A teraz zdjęcia:

I teraz prośba, wszystkich chętnych do wzięcia udziału w tomikowej zabawie proszę o zostawienie komentarza. Ruszamy we wrześniu ale tylko i wyłącznie wtedy gdy zbierze nas się minimum 25 osób. Dlatego podawajcie sobie informację, wrzućcie tego posta na fb. Dla niewtajemniczonych poniżej opis na czym to wszystko będzie polegać :) A opis jest czysto informacyjny, żeby wiedzieć z czym to się je. Forma wyboru 5 pierwszych opowiadań mnie dręczy i chyba zrobimy tak, że trzy zostaną wybrane przez jury a dwa przez głosowanie punktowe. Ale to jeszcze pozostaje do dopracowania. Kochani wpisujcie się pod postem kto chętny. Ilość jest ważna, bo przekłada się na ilość tomików, a to z kolei decyduje o cenie druku. A poza tym im nas więcej tym ciekawiej, tym więcej odkryć i wzruszeń. 


I tak:
Tym razem nie ma konkretnego tematu, są zdjęcia mające być inspiracją. Czyli pozostawiam Wam pełną dowolność.

Poniżej szczegóły:


Do (tutaj termin wpiszemy we wrześniu) piszecie opowiadanie. Przysyłacie je następnie na mój adres mailowy (magdakor@vp.pl), a ja w specjalnej zakładce umieszczam wszystkie teksty.
Potem gdy zakończymy nadsyłanie opowiadań rozpoczniemy głosowanie. Będzie kilka dni przerwy pomiędzy ostatecznym terminem a dniem głosowania. Przerwa jest po to żeby teksty, które przyjdą w ostatnim dniu też miały szansę na to by spokojnie je przeczytać i móc oddać na nie głos. Będziemy głosować za pomocą komentarzy i punktów. Każdy z głosujących będzie miał 20 punktów do rozdzielenia pomiędzy 5 wybranych opowiadań. Nie można oddać całości punktów na jedno opowiadanie, trzeba wybrać 5. Anonimowe głosy nie będą się liczyć. Najwyżej ocenione teksty zwyciężą a autorzy otrzymają 2 egzemplarze książki w nagrodę. Pozostałych uczestników opowiadania też zostaną umieszczone w książce (opowiadania, które przyślecie drukowane są w tomiku). Jeżeli chodzi o sprawy złożenia, wydrukowania, zaprojektowania okładki i tym podobne to jak zwykle biorę to na siebie, a raczej na męża:) Tym razem odchodzimy od anonimowości (chyba że ktoś życzy sobie pisać pod pseudonimem to oczywiście może). W poprzednich edycjach nie można było aż do głosowania ujawniać autorów. Miało to służyć sprawiedliwej ocenie tekstów, ale w związku z tym, że nie zawsze tego przestrzegano nie ma sensu ukrywać autorów, bo to była i tak tajemnica poliszynela.

Czyli reasumując: Opowiadanie, niepublikowane do tej pory, ma być nie dłuższe niż 12 stron (jedna strona=1800 znaków).  Oczywiście jeżeli wyjdzie dziesięć słów więcej nikt nie będzie robił z tego tragedii. Może być krótsze. Każdy uczestnik może przysłać tylko jeden tekst czyli jedno opowiadanie. Teksty proszę przesyłać na mojego maila. Gdy dostanę pierwsze opowiadanie stworzę zakładkę i je tam wkleję i kolejne też tam trafią. Piszemy bez tematu przewodniego, inspirujemy się zdjęciami. 5 pierwszych miejsc dostanie tomik (sztuk 2) w nagrodę a reszta będzie mogła zakupić go po kosztach wydrukowania. Kupno tomiku jest dobrowolne. Przysłanie opowiadania jest równoznaczne ze zgłoszeniem, ze zgodą na jego publikację na moim blogu, a potem na umieszczenie go w tomiku. Prawa autorskie zostają przy twórcy opowiadania.