Debiut Oxfordki, "Nadzieje i marzenia" i czy lubicie powroty do przeszłości?

Po pierwsze bardzo się cieszę z tego filmiku (tego poniżej). Cieszę się podwójnie, bo już od dawna namawiałam Małgosię do tego żeby zaczęła nagrywać. I to pierwszy powód do radości, że zaczęła. Drugi i tutaj byłam bardzo zaskoczona i chciałam niniejszym serdecznie podziękować, jest taki, że to właśnie "Nadzieje i marzenia" stanowią temat pierwszego odcinka. Dziękuję pięknie. Miałam okazję oglądać filmiki z Gosią w roli głównej, bo kiedyś, bodajże na urodziny dostałam od niej całą płytkę z opisem okolicy, w której mieszka i którą niewątpliwie kocha, z fragmentem jej pokoju, książek, z muzyką której słucha. Muszę Wam powiedzieć, że ujęła mnie tym bardzo. Przybliżyła mi swój świat, pozwoliła poznać się bliżej. Poczułam się tak jakbyśmy znały się od dawna. Poza tym uwierzcie mi, wszystko co robi Małgosia, robi z pasją, z sercem i dużym rozmachem. Zresztą wystarczy, że zaczniecie obserwować jej kanał i sami się przekonacie. I nie są to po prostu miłe słowa ani forma odwdzięczenia się za recenzję. To po prostu szczera prawda. No po prostu zmieniając nieco piosenkę: Małgośka mówię ci! No mówię żeś stworzona do video bloga :) A poza tym mówię Wam, jak Oxfordzce się coś nie spodoba albo spodoba to walnie prosto w oczy i za to niebywale ją cenię i zapewne Wy też to polubicie:) Zapraszam do obejrzenia filmiku.
A teraz trochę z innej beczki. Zauważyliście zapewne, że w moich ostatnich powieściach sporo jest przeszłości. Nie ukrywam, że coraz bardziej mnie fascynuje pisanie o tym co było dawniej, odkrywanie tajemnic, możliwość dzielenia się najróżniejszymi szczegółami, o których siadając do pisania jeszcze nie miałam pojęcia. Na przykład wątek dziada wędrownego, pogrzeb generałowej Sowińskiej (nie to, że w ogóle o nim nie wiedziałam, ale nie miałam pojęcia, że ta ceremonia przebiegała właśnie w ten sposób, że wzbudziła tak wielkie emocje, że elementy ze stroju generałowej były potem traktowane niczym relikwie), albo w "Tajemnicy Bzów" cały Lwów. Poznawałam go dogłębnie podczas pracy nad książką. Na początku wydawało mi się, że tylko część tej wiedzy będzie mi niezbędna. Dopóki się nie zakochałam. I chyba tak zawsze będzie. Będę starała się dzielić moją fascynacją, moimi miłościami, moimi odkryciami. I mam nadzieję, że choć w części Was tym zarażę. I stąd moje pytanie. Jak się odnajdujecie w tej mojej pasji? Dobrze Wam się czyta o tym co już dawno za nami, a co jednak wciąż w nas żyje? I czy sięgniecie po powieść, która zostanie wydana w przyszłym roku i będzie powieścią retro?
Bardzo Was proszę o szczere opinie. A właśnie nawiązując do moich pasji i fascynacji i odkryć... Jeszcze dziś kilka słów o fasoli :) I to będzie bardzo powiązane z historią:) I będzie można przygarnąć kilka ziaren. Zapraszam serdecznie na dość niezwykły konkurs :) Wieczorkiem, bo teraz wiecie... Czas do pracy :)