Pisarz zakałą społeczeństwa

Dzisiaj moi drodzy mam doła. I to takiego na maksa! Dowiedziałam się właśnie, że jestem zakałą społeczeństwa! Aspołeczną zakałą dodajmy i to jeszcze taką co to chleb innym od ust odbiera. Mianowicie jeżeli by ktoś nie wiedział w oczach przeciętnego wyżej wspomnianego zjadacza tegoż chleba  moja praca pracą nie jest! Co więcej w związku z tym, że zadufanie patrzę na moją działalność jak na zajęcie zawodowe krzywdzę innych uczciwie na byt swój i swoich rodzin zarabiających. Otóż jedna ze znajomych mojej znajomej stwierdziła, że przez takich jak ja są same problemy. Po pierwsze nie pracuję: czytaj nie wychodzę rano do pracy, nie odbębniam ośmu  czy tam iluś godzin i nie dostaję pensji. To ostatnie przez znajomą mojej znajomej oczywiście było pochwalone, bo przecież pensji za ten brak zaangażowania dostawać nie mogę. Ale za to bezczelnie zabieram miejsce w przedszkolu dla dziecka uczciwie pracujących rodziców! Ja oczywiście do owych się nie zaliczam. Co więcej przy składaniu papierów przedszkolnych okazało się, że muszę przedstawić zaświadczenie z Zusu, że pracuję. Na nic zdają się tłumaczenia, że pisząc nie jestem zatrudniona. Oczywiście mogłabym założyć firmę i się zarejestrować. Ale wtedy z miejsca mogłabym porzucić pisanie. Koledzy po fachu na pewno wiedzą o czym mówię, tym którzy nie są w temacie wyjaśniam, że tantiemy z książki starczyłyby być może, przy dość optymistycznym podejściu, na opłaty rzeczonego Zusu i innych zuso podobnych. I tak czarno na białym widać, że naciągam państwo, krzywdzę matki uczciwie pracujące, a nie bawiące się przez całe dnie przy klawiaturze. I tak moi drodzy mam doła, bo w głowie mi się nie mieści, że teraz chciał nie chciał jestem zmuszona do udowodniania, że nie jestem wielbłądem. Jednym słowem ktoś tu zwariował: albo ja albo świat. Ale to już oceńcie sami.