Trochę konkretów i przemyśleń na temat mechaników dowcipnisiów

Pozwolicie, że zacznę od konkretów. Otóż niedługo będę miała swoje własne spotkania autorskie i bardzo chciałabym na owe spotkania Was zaprosić. Pierwsze ma się odbyć 18 września o godzinie 18 w Otwocku w bibliotece na ul. Matejki. Jeżeli ktoś zupełnie przypadkiem byłby w tym dniu w moim miasteczku i nie miał innych planów zapraszam! Drugie odbędzie się w Warszawie  4 października w wypożyczalni nr 48, ul. Grójecka 68. O godzinie... No i właśnie zorientowałam się, że nie wiem o której! No i klops! Dowiem się w poniedziałek i uzupełnię. Jest jeszcze jedna rzecz, którą chętnie bym się pochwaliła i podzieliła, ale to będę dopiero mogła zrobić 10 września. Teraz jedynie mogę powiedzieć, że ma to związek z Oknem z widokiem i dodam, że jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa i dumna! Korzystając z tego, że jestem przy temacie spotkań bardzo bym chciała podziękować kamiennogórskiej księgarni Atena i tamtejszemu muzeum za zorganizowanie sierpniowego spotkania! Dziękuję bardzo serdecznie za miłą, ciepłą atmosferę, wspaniałe książki (szczególnie za tę o kapliczkach), słoneczny bukiet i przesympatyczne popołudnie.

Przed spotkaniem, pod księgarnią Atena z przemiłą panią Krysią.

W muzeum z panią Krysią, panią Beatą i przepięknym bukietem za który dziękuję raz jeszcze!

Jeszcze jedno: na blogu od przyszłego tygodnia pojawi się trochę więcej recenzji książek, które przeczytałam i przeczytam. Zawsze chciałam spisywać tytuły i wrażenia czytelnicze i pomyślałam, że skoro mam bloga to go do tego wykorzystam, a przy okazji podzielę się z wami swoimi przemyśleniami. Mam nadzieję, że będziecie i te posty książkowe chętnie podczytywać. 
I chyba jeżeli chodzi o konkrety to chwilowo byłoby na tyle.  Teraz mechanik. Szczerze mówiąc miało o nim być już wcześniej, ale w natłoku równych spraw (przeprowadzka, urlop, poprzeprowadzkowy bałagan) wypadło mi to z głowy. Ale na całe szczęście przypomniało mi się. Na szczęście, bo aż żal by było żeby ta historia zaginęła w otchłani mojej niepamięci. A tak może posłuży wam ku przestrodze. A sprawa miała się tak: jak już wiecie przeprowadzaliśmy się. Jak to w czasie przeprowadzek bywa nasz samochód zmienił chwilowo swoją funkcję i z samochodu wożącego nas, zamienił się w auto wypełnione po brzegi pudłami. No i właśnie w momencie gdy wyjechaliśmy takim zapudełkowanym kompletnie samochodem na ulicę stało się coś dziwnego. Drążek do zmieniania biegów przestał kompletnie funkcjonować. Jednym palcem można było nim majtać w dowolnie wybranym kierunku. Oczywiście zdenerwowaliśmy się okrutnie. Myślę, że nie muszę nikogo zbytnio przekonywać, że awaria w tym momencie była nam wybitnie nie na rękę. Dojechaliśmy jakoś do domu (bieg wrzucony był na jedynkę i na jedynce pozostał) i w tym stanie zostawiliśmy Edmunda (nasze auto) do następnego dnia. Rano Kuba umówił się z naszym kolegą, samochodową złotą rączką i Edek został poddany diagnozie. I cóż było przyczyną jego opłakanego stanu? Otóż nie mniej ni więcej tylko.... Cały pęk obwarzanków i jedna na wpół spleśniała kanapka. Nie obawiajcie się, nie zwariowałam, nie próbuję was też nabrać. Zaniepokojonych pragnę też uspokoić: nie mam w zwyczaju przechowywać żywności w dziwnych zakamarkach auta. Skąd więc wzięły się te wszystkie wiktuały w tunelu drążka do zmiany biegów i hamulca ręcznego? Tunelu, który nawiasem mówiąc na co dzień pozostaje szczelnie zakryty, bez możliwości dostania się do niego? Otóż moi drodzy jakiś czas temu nas samochód trafił do pewnego mechanika. Trzeba było coś tam w nim naprawić. Ale okazało się, że robota nie do końca zrobiona jest dobrze więc mój mąż pojechał z reklamacją. Pomijam już, że podczas naprawy mechanik ów nie dokręcił nam kół i dziwnie się telepały. W każdym razie mechanik wkurzony naszą roszczeniową postawą (naprawa na gwarancji? A kto o czymś takim słyszał?), zemścił się właśnie w ten oto dowcipny sposób i załadował nam do tunelu trochę jedzenia. W pewnym momencie obwarzanek dostał się pod coś tam pod spodem i drążek wyskoczył. Oczywiście piszę o tym własnymi słowami, bo w sprawie napraw i części do auta jestem kompletnym laikiem, ale jedno jest pewne: plan pana mechanika było z wszech miar szczwany. Wiedział, że w końcu skończy się to tak jak się skończyło. Skoro coś się zepsuło przyprowadzimy auto do warsztatu, a jak przyprowadzimy to będzie można nam wmówić wszystko. Chwała Bogu, że wśród naszych znajomych mamy takich, którzy znają się na przeróżnych samochodowych dolegliwościach. W każdym razie mechanik okazał się nie dość, że szczwany to jeszcze dowcipny, dziwne tylko tylko jest to, że ja jakoś szczególnie się nie ubawiłam, chociaż na pewno nie można odmówić mu pomysłowości. Tak więc moi drodzy jak wam coś  stanie się z drążkiem do zmiany biegów, a w aucie zacznie nieszczególnie pachnieć, sprawdźcie czy coś dziwnego nie kryje się w miejscach ukrytych i niedostępnych, bo jak widać na zamieszczonym obrazku różne niespodzianki mogą was spotkać.