Tuwimowa niedziela.

U mnie ostatnio niedziele pachną  Tuwimem, szeleszczą tuwimowsko pożółkłymi kartkami z wierszami. Czytamy sobie z Zuzą w niedzielne poranki pana Juliana i wprawia nas to w lepszy nastrój. Dzisiaj najbardziej spodobała nam się "Melodia". Posłuchajcie, poczytajcie najlepiej przy filiżance gorącej "szokolade".

Melodia 

Wczesna jesień - oto moja pora.

Siwy ranek - kolor mego wzroku.

Siedzę w miłej kawiarni jak w obłoku,

Mógłbym tak do wieczora.

Za oknami tyle pośpiechu,

Ale ja nie wiem i nie słyszę,

I zamilkły w jesiennym uśmiechu,

Zapatrzeniem dalekim się kołyszę.

Tak najlepiej: siąść w cukierni rankiem

I patrzeć, jak ulica chodzi.

W takie ranki jest się kochankiem,

I smutniej człowiekowi, i młodziej.

Od miłości, od czułych wspomnień

Dzień zacząłem senny i pusty.

Z twoich słów, nie pisanych do mnie

Wiersz układam uśmiechniętymi usty.

A to wszystko razem jest melodią,

I melodii chwile są rade.

Cudzoziemka w palcie kraciastym

Śpiewnie, ślicznie zamawia "szokolade".

Jaka wiotka, matowa kobieta!

Jak nas mało na świecie! Jak mało!

I jakimi perfumami zawiało!

I jaki poeta!...