A to piosenka Magdy Umer o miłości do panny przedwojennej. Myślę, że o nich, tych dziewczętach z warkoczami, lokami i odwagą w sercach też należy pamiętać. Co więcej ja nie tylko wiem, że powinnam. Ja nie chcę o nich zapomnieć.
czwartek, 1 sierpnia 2013
Pamiętam nie tylko dziś!
Pamiętam. Ale nie tylko o tym co się stało w sierpniu 1944 roku. Chciałabym uczcić pamięć Powstańców i wszystkich tych, którzy do Powstania nie dotrwali i tych, którzy chcieli walczyć, ale im z różnych względów nie było dane, przypomnieniem nie samego Powstania, ale tego o co walczyli. Popatrzcie ze mną na miasto, które jeszcze nie ma pojęcia co się z nim stanie, popatrzcie na ludzi, którzy chodzą zwyczajnie ulicami, szczęśliwi, załatwiający interesy, zakochani, zmartwieni zatopieni w tej zwyczajności, która niedługo zostanie im odebrana. Popatrzcie i pomyślcie, że być może wśród tych sfilmowanych ludzi są też ci, którzy potem za to miasto i cały kraj oddali życie. Popatrzmy i pochylmy głowy nad światem, który już nie istnieje a jedyną szansą na jego ocalenie jest pamięć nasza i naszych dzieci.
A to piosenka Magdy Umer o miłości do panny przedwojennej. Myślę, że o nich, tych dziewczętach z warkoczami, lokami i odwagą w sercach też należy pamiętać. Co więcej ja nie tylko wiem, że powinnam. Ja nie chcę o nich zapomnieć.
A to piosenka Magdy Umer o miłości do panny przedwojennej. Myślę, że o nich, tych dziewczętach z warkoczami, lokami i odwagą w sercach też należy pamiętać. Co więcej ja nie tylko wiem, że powinnam. Ja nie chcę o nich zapomnieć.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Dzisiaj widzę na poważnie. Pamiętać powinniśmy i uczyć tego dzieci również trzeba.
OdpowiedzUsuńZgadzam się. Własnie ta pamięć jest najważniejsza, bo stanowi tym kim jesteśmy. I dlatego ciągłość tej pamięci jest tak istotna.
UsuńJest tylko jedna prawda
OdpowiedzUsuńBez kłamstw wykrętnych, bez cienia:
Prawda walczącej Warszawy,
Prawda ludzkiego sumienia.
Jest tylko jedna cena,
Którą oznaczyć najprościej:
Cena ludzkiego życia,
Płacona za prawdę wolności.
Jest tylko jedna droga
Od krzywd daleka, od sporów:
Droga uczciwych ludzi,
Droga ludzkiego honoru.
Nam niepotrzebne są słowa,
Ani przemówień ton łzawy!
Niech politycy szukają
Sumienia w gruzach Warszawy,
Niech odszukają tam wolność
Dawno zgubioną w traktatach -
My - dosyć mamy współczucia!
Dosyć uśmiechów Piłata!
Do świata Polska przesyła
Apel tragiczny i krwawy:
Honor ludzkości Historia
Odmierzy Golgotą Warszawy.
Chyba nic więcej nie muszę dodawać do słów tego wiersza…..
Chwała BOHATEROM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Racja Basiku, ten wiersz mówi wszystko.
UsuńBardzo się cieszę, że pojawiają się notki o powstaniu warszawskim. Trzeba pamiętać, a przede wszystkim warto, bo to przepiękna historia. Tragiczna, ale piękna.
OdpowiedzUsuńTeż się ciesze. Wczoraj słyszałam w jakimś programie,nie zatrzymał, że ktoś opowiadał, jak to w roku 90 zrobił eksperyment i sfilmował moment gdy w Warszawie 1 sierpnia zaczynają wyć syreny ogłaszając godzinę W. Ponoć wtedy nikt się nie zatrzymał. Teraz stają okazując szacunek wszyscy. A nawet jeżeli nie to większość. Dlatego im więcej w nas tej pamięci tym lepiej.
Usuń