Czy istnieją i czym są dobre książki?

Wczoraj ku mojemu wielkiemu zdziwieniu nastąpiła reaktywacja posta "A ja dzisiaj na opak czyli krytyka recenzenta" Szczerze mówiąc już dawno o nim zapomniałam, a tu wczoraj bach, posypały się nowe komentarze. Ale nie martwcie się nie będę o tym pisać. Szczerze mówiąc czuję się lekko zmęczona tłumaczeniem "co autor miał na myśli" (mówię o ostatnich komentarzach). Natomiast w związku z tymi wpisami zaczęłam zastanawiać się, co w ogóle oznacza określenie dobra książka? Czy rzeczywiście można podzielić literaturę na kategorie A, B, C, D i tak dalej? Czy w tej najwyższej, trzymajmy się oznakowania "A" powinny znaleźć się same nagradzane dzieła i tym powinniśmy się kierować w segregacji? Cóż, w jakiejś książce, nie wiem czy nie w Liście otwartym do królowej Wiktorii Anny Bojarskiej, znajdował się fragment brzmiący mniej więcej tak: ostatnio kupiłam same dzieła Noblistów więc nie mam co czytać... Trudno czasami nie przyznać temu racji. W końcu nie można przez cały czas czytać literatury z górnej półki, czasami chce się po prostu rozrywki i odprężenia i czy w tedy gdy sięgamy po tzw. czytadła powinniśmy odczuwać wstyd i zażenowanie?  W czym dzieło Noblisty jest lepsze od nie dzieła?
Otóż doszłam do wniosku, że nie ma gorszych książek. Nie ma książek napisanych przez prozokletów (to określenie, które wczoraj wprowadziła do mojego słownika Pani Maja z komentarzy), ani takich, które wstyd jest brać do ręki. Skoro książka została wydana i znalazła się na półkach księgarni, a z tych półek powędrowała do rąk czytelników to znaczy, że znajduje odbiorców. I czy to będzie romans czy dzieło filozoficzne nie ma najmniejszego znaczenia. Z tego wynika, że nie ma złych książek, są tylko różne gusta czytelnicze. Dobra książka to taka która zapada nam w serca, rozwija umysł, pomaga odpocząć i sprawia, że żałujemy, że się już skończyła. Czyli przewrotnie większość książek jest dobra, tyle tylko, że każdy musi znaleźć te, które dobre są akurat dla niego. Gdyby było inaczej na półkach w księgarniach nie byłoby lekkiej i przyjemnej literatury, bo przecież nikt nie wydawałby jej gdyby nie było na nią zapotrzebowania... Na koniec zacytuję przysłowie chińskie:  
Kiedy przeczytam nową książkę, to tak jakbym znalazł nowego przyjaciela, a gdy przeczytam książkę, którą już czytałem - to tak jakbym spotkał się ze starym przyjacielem.
Tak więc moi drodzy zdobywajmy nowych przyjaciół nie zapominając o starych i nie zastanawiając się czy pochodzą oni z wyższej klasy A czy może jednak z D, bo w końcu nie o to w tym wszystkim chodzi.