Wróciłam, kilka słów od powrotnicy :)

tak się czuję po powrocie :)
Lekkie zaburzenie rzeczywistości :)

Powrotnica to ja. Powróciłam ze spotkań w sobotę w nocy i musiałam:
Przedrzeć się do pokoju pomiędzy oszalałym z radości psem, nieco ofuczonymi ale jednak zadowolonymi kotami, które plątały się pod nogami i dziećmi, które wyległy do przedpokoju. Przedzierać się musiałam żeby odstawić w pokoju walizki, torby, wrzos (bardzo dziękuję słupskiej bibliotece, za jesienny doniczkowy akcent). Natychmiast musiałam uwolnić ręce żeby uścisnąć dzieci, wygłaskać czworonożne towarzystwo a potem paść na fotel. Gdzie natychmiast zostałam obleziona przez wyżej wymienionych. No poza córką, która z racji powagi wieku nie zniża się już do łażenia po zmęczonej matce. Powrotnice mają to do siebie, że po uściskach, całusach, psim pysku i kocich ogonach w oczach muszą opanować domową rzeczywistość. Zajęło mi to niedzielę i część wczorajszego dnia. Drugą część pracowałam i dopiero dzisiaj udało mi się zajrzeć na moment tutaj. Do was. Bo się stęskniłam. I mam zaległości.
Po pierwsze konkurs na list do birbanta. Wyniki zostaną ogłoszone dzisiaj wieczorem. Ja wyłączyłam się z oceniania, zostawiam to Zuzi (córce) i Kubie (mężowi). Wybiorą po jednej z odpowiedzi :). Byłoby szybciej ale sami rozumiecie, praca, tydzień nieobecności itd.
Po drugie opowiadania. Mamy kolejne. Opublikuję dzisiaj za jakieś dwie, trzy godziny.
Po trzecie w czwartek startujemy z tekstami z Szuflandii. 
Po czwarte mamy wśród nas pewne przemiłe dziewczę, które ostatnio topi się w smutku. I słucha samych łzawych i smutnych piosenek. I ja tutaj w ramach podnoszenia na duchu proszę o utwory dla Agi. Zabawne, śmieszne, poprawiające nastrój. Żeby jej się tak zachciało jak jej się nie chce :)

Ja zaczynam od "To był blondyn" Aga masz dosłuchać do końca, koniecznie!