Szuflandia mi się wczoraj zacięła...

Przepraszam! Tak mi głupio!Wczoraj wieczorem miałam jeszcze uwolnić z szuflady tekst i... usnęłam. Fakt, że miałam strasznie pracowity tydzień i padałam na nos więc to, że w końcu padłam definitywnie nie powinno mnie dziwić. Ale i tak czuję się niewyraźnie i proszę o wybaczenie. A z szuflady miały wczoraj wyfrunąć wiersze. I wyfruną dziś o poranku. Oto i one. Dobrej soboty moi kochani!

Anna Gębska Ziarnik

CHWILKI

Gdzieś z rana

między palcami

szczęście wyplatam

w szlafroku myśli

z pereł łez

                               ***

Wieczorami

uśmiecham

się cichutko

na palcach

do Boga

co z miłości

zasnął na płocie

                               ***

Napisałam na

ścianie twoje

imię

zmęczony sąsiad

odpoczywając

wyprowadził ciebie

do pralni

                               ***

Świat czasem

pęka na pół

gdy motyl usiądzie

zbyt bardzo na lewo

                               ***

Bóg wyrzucił długopis

od jutra

żyjemy na własną rękę

                               ***

Cisza bo ludzie

odeszli

polną drogą

w klepsydrze

płonie czas

                               ***

Z prośbą na

ustach

purpurowa jesień

płomieniem świecy

podrywa się do lotu

                               ***

Bóg krzesło

otrzepuje

z ludzkich

potknięć,

zrób kawę

spróbujemy Go

rozgryźć

                               ***

Wieczorami

bywa

siada anioł

w brązowym płaszczu

czasem patrzę

jak udaje

że trawa nocą

jest zielona

                               ***

Odchodzę

krokami w

których Bóg

wyrzeźbił rysy

dłoni

                               ***

Tak cicho

szelestem

spada niebo

na pustynię

lęku

                               ***

Nie wzrusza mnie

zmęczenie polnych maków

kiedy w płaszczu

biegnę do pracy

I COŚ WIĘCEJ                   

                               ***

Poranki

Oddycham sama

nieodpowiedzialna

za Ciebie, za nich

Wkładam buty

zarzucam płaszcz

wychodzę

Budzisz się

całkiem obok

za ścianą muzyka

Ciszę znasz

wypijasz herbatę

przekręcasz klucz

Porankami

nasze sny

zrywane są

z parapetów Boga

                               ***

Dawno tu nie byłam

w jeziorze odbija się

zielone słońce

szczerzy zęby w złocistym uśmiechu

Ptaki nie grają słuchają

a cisza stroi

struny jarzębiny

Uśmiecham się

siadam obok sto

Ciebie i mnie

Trzymając się za ręce

zjadamy soczyste jabłka

słuchamy razem

melodii z zaświatów

                               ***                      

Pustynia

Więc nie poluje się już

na czarownice

więc nie przeklina się już

zaklęć o szczęściu

więc produkcja miłości

ustaje na stałe

więc...nie istnieje się już...

                               ***

Stróż

przyszedł do mnie

nic nie mówił

jak dwoje szaleńców

nie z tej ziemi

Staliśmy on i ja

i tylko ta

jego śmieszna aureolka.

Mówił, że mnie zna

od tylu lat.

                               ***

niedokończeni

Zaczekaj tylko zapalę czekaj czekaj

wyjdę z tobą za rękę w tłumy świec

Ty anioł upadły ja umarła od wczoraj

w tym samym pubie wieczorami buszuej w nas złość

kupiłeś pęczek róż wyczytałeś gdzieś tak wypada

ja daruję ci kolejną butelkę czerwonego wina

 - nasz romantyczny wieczór -

skądś cię znam nie pamiętam ty ufasz mi

pokora naszych dusz wołają siebie

wypływa z nas wzajemna radość z każdym oddechem

przybrudzone masz skrzydła ja sczerniałe ramiona

kres naszych pocałunków nasyca szarość dni

gra barw na Wiśle neonowy gwar czy to

nasze oczy atłasowym światłem grają w pokera?

                               ***

noc

Noc jest pożywna i gęsta

smakuje mocną kawę

anioł gwiazdami maluje Twój portret

spokojnie skreślam scholastyczne zdania

motyl zabłąkał się tu nagle

a może zwyczajnie tu mieszka

tęczową doliną wędruje za

oknem biały śnieg zdarzeń

                               ***

utulenie

przyszła na boso objęła jego głowę

myślałam szaleństwa mają wielkie skrzydła

niby-cisza słucha serc bicia

polne kwiaty rozszczepiają zwierciadła oczu

przesypuję z rąk do rąk suchy piasek

będę klepsydra tego czasu

                               ***

kamień

smakuję do - zimny - dlaczego go nie utulisz

dotykam do - nieważne że płaczę - chcę

pukam - może uprzejmiej jest podejść

w swoim świecie zatrząśnięty - tak nie można

chcę płakać za niego chcę czuć

boję się przeraża mnie człowieczeństwo

kamienia

                                               ***                                                 

Zatapiam dłonie we włosach

namiętnością życia kicham

gryzę powłokę marzeń

ten dreszcz co ciałem krząta

ta dusza co skrzydłem u sufitu

Niech będzie przestępstwem

ta tęsknota